"Entartete Kunst" (letterlijk "ontaarde kunst") was een term die door de nazi's werd gebruikt om moderne kunstwerken te beschrijven die zij als on-Duits, decadent of gevaarlijk beschouwden.

In 1937 organiseerden de nazi's in München de beruchte tentoonstelling "Entartete Kunst", waarin honderden werken van moderne kunstenaars werden tentoongesteld met als doel deze belachelijk te maken en te veroordelen.​

Ironisch genoeg zijn veel van deze werken sindsdien beroemd geworden, mede door hun associatie met deze periode van onderdrukking.

​

Na de voorstelling houdt docent kunstgeschiedenis Peter Oskam een lezing over deze 'Entartete Kunst'. 

Het toneelstuk "Voor het pensioen" (Vor dem Ruhestand) van de Oostenrijkse schrijver Thomas Bernhard veroorzaakte bij zijn première in 1979 hevige controverse. Het stuk werd scherp veroordeeld door delen van de samenleving, omdat Bernhard in zijn werk genadeloos het politieke en maatschappelijke klimaat van Oostenrijk bekritiseerde, en in het bijzonder de houding tegenover het nazi-verleden.